Επ' άπειρον.

Εκεί που τελειώνει η τελευταία βουτιά
αρχίζει η επόμενη.
Κι αν δεν έχω μια θάλασσα μπροστά 
να την κοιτώ σαν περπατώ
δεν θα'χα άλλες μέρες να μετρώ.

Πρόσωπο με θάλασσα,
θάλασσα και μάχη.
Να βρίσκεται εκεί
να δίνει το παρόν
σε κάθε μου ανάγκη.

Κατάρα και ευχή 
λευκό σαν το χαρτί,
μπλε και θαλασσί
κ'ακούμπησες απάνω 
σα να'μουνα νεκρή. 

Δεν θέλω να θυμάμαι να σε ξεχνάω. 
Στο διηνεκές 
θα εναποθέτω κάθε χτες.