Κυριακή Νοέμβρη.

Δεν θέλω να φεύγεις κάθε πρωί. 
Θέλω να μένεις
να με ζεσταίνεις,
κάτω απ΄τη κουβέρτα να με χαϊδεύεις.
Να ξυπνάς το πρωί και να μου φιλάς τα μάτια
να πάψουν πια να είναι υγρά και άδεια.
Να βρίσκουν καταφύγιο κάτω από τα βλέφαρα μου
τα χείλη σου με γέλιο σαν βρεθούν μπροστά μου.

Κι εγώ να μένω.
Να μην φεύγω κάθε τρίτη μέρα για καιρό
να είμαι εκεί να σε ξυπνώ
να έρχομαι να σου χτυπώ με χάδι
να μου ανοίγεις, 
να μπαίνω μέσα σου το βράδυ.
Να'ναι κάθε μέρα Κυριακή 
και κάτω από δέρμα μου να νιώθω τη βροχή. 

Θέλω να μην είναι κρύα πια
τα χέρια μου τα βράδια.

Κι ας φεύγεις κάθε πρωί
κι ας φεύγω κάθε τρίτη μέρα για πολύ.