Περιδίνηση.

Ζεστή σαν είναι η θάλασσα 
κρύους νεκρούς δεν θέλει να πενθεί στα άπατα.
Φραγμό δεν έχει ο πόνος 
και κρύβει την σιωπή της στ'άδυτα.

Στριγκός ο ήχος των λυγμών
στην άνιση μάχη των παθών.
Ισόθεα την κάνει με το πέρας 
μαυλίζοντας τα δάκρυα στο πέρασμα της μέρας. 

Άφρων την φώναζαν, μπας κ σώσει την λίγη λογική της
μα κείνη σα να βύθιζε σκαρί μες στη σιγή της. 
Και το εκηβόλο όπλο της, είθε να'ναι η δύναμη της
μπουκάροντας στις δίνες της, χωρίς την σύμπραξή της.