Τίποτα.
Απάθεια.
Τους βλέπω να πονούν
και δεν με νοιάζει.
Αλήθεια τώρα,
δεν θα σηκωθώ για καμία κωλόγρια στο λεωφορείο.
Μπορεί να είμαι 19,
μα η κούραση με έχει διαλύσει.
Ούτε τα δικά μου πόδια αντέχουν
άλλα βάρη
και βάσανα,
πλέον.
Πόσο μάλλον η ψυχή μου..
Απάθεια.
Τους βλέπω να πονούν
και δεν με νοιάζει.
Αλήθεια τώρα,
δεν θα σηκωθώ για καμία κωλόγρια στο λεωφορείο.
Μπορεί να είμαι 19,
μα η κούραση με έχει διαλύσει.
Ούτε τα δικά μου πόδια αντέχουν
άλλα βάρη
και βάσανα,
πλέον.
Πόσο μάλλον η ψυχή μου..
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή