Απόγνωση.

Όσα περισσότερα χρόνια
μένεις σε ένα σπίτι,
τόσο περισσότερη 
και η ασχήμια που χτίζεται σ'αυτό.

Σπάραξε το φως μέσα μου
και έγινε,
χίλιες δύο ακτίνες.
Χάθηκε στα πνευμόνια μου
και τσάκισε τα κόκαλα μου,
αφήνοντας μελανιές 
στους ανέπαφους 
τοίχους τις ψυχής μου. 

Σήμερα,
πέθανα λίγο παραπάνω 
κρατώντας την υπομονή μου γερά στα σκέλια.
Σήμερα,
σας σκότωσα όλους 
σβήνοντάς σας ένα τσιγάρο στην καρδιά,
γιατί θέλησα,
να μείνω μόνη για πάντα.