Αποκέντρωση(;)

Στο φλέγμα μου,
φτύνω την αηδία μου για εσάς.
Παθογόνοι άνθρωποι 
σε σάπιους οργανισμούς. 
Δεν σας θέλω.

Τα απόβλητα,
με μαραζώνουν.
Όπως η μολυσμένη βροχή 
την τριανταφυλλιά,
που την γεμίζει τρύπες.

Δεν χρειάζομαι τοπική αναισθησία.
Μα παγκόσμια ευαισθησία.
Όχι,
όχι,από κείνη του φιλάνθρωπου 
που γλύφει και δεν πράττει. 
Και δεν είμαι εγώ σε θέση,να σου πω
ποια ένεση είναι κατάλληλη για την αρρώστια σου.
Να κάτσεις να την βρεις μόνος σου,
όπως έκατσα κι εγώ,
δίπλα στην φωτιά και κάηκα.

Η πόλη,
έχει καταντήσει,μια συνεχής κηδεία. 
Κι εγώ,
-που είμαι το μπλε και το μαύρο της μαζί,
έτσι,για να σπάει η μονοτονία-
δεν μπορώ να την περιγράψω,
ούτε καν να την σκιαγραφήσω 
στα -όμοια με εκείνη σάπια -μυαλά σας.