Η θάλασσα.

Είναι που μερικές φορές 
προσπαθώ να βρω τον τρόπο να φύγω
σαν τον κλέφτη,τον λευκό ανθό
που τριγυρνάει στα σοκάκια 
σαν απόκληρος του οικοσυστήματος.

Και τρέχω να ξεφύγω
πάνω σε θάλασσες γαλάζιες
με κύματα μεγάλα,
για να χαθώ,να ηρεμήσω
να ζήσω εν τέλη .

Δεν θέλω να καταλήγω 
μια ζωή στα καφενεία.
Θα γδαρθούν οι ρίζες μου
και θα τις φάνε,
εκείνοι οι μπελαλήδες,οι ξεριζωμένοι .

Η θάλασσα είναι η διαφυγή 
και η λύτρωση μαζί.
Δεν χρειάζονται πολλά,
μόνο δύο δάκρυα 
να ξεπλύνουν εκατό πελάγη.

Το μαρτύριο θα τελειώσει 
και η εξιλέωση θα κρατήσει δέκα μέρες 
στις όχθες ενός ανατολικού κόλπου.
Η θλίψη θα παραμείνει
μια αιώνια συνοδεία στα κύματα.